Akrabadin; islam tıbbında ilaç formüllerini kapsayan el kitabıdır. Genel adı; “Kodeks” olarak bilinmektedir. Arapça‘da Akrabazin, Grekçe‘de Grafidion “Kitapçık” kelimesinin Süryani diline geçmiş olan Grafazinden alınmıştır. Bugün Batı dillerinde kullanılan codex ve pharmacopoeia kelimelerinin karşılığıdır. Hekimlerin bu kitapları devamlı olarak başvurdukları birer kaynak eser olmaları sebebiyle kuşak, cep, çanta ve çizme gibi yerlerde kolaylıkla taşınabilmeleri için genellikle dar uzun ve küçük boyutlarda yazılmışlardır.
Akrabadin “Tıbbi formüler” mahiyetinde olup bilhassa mürekkep ilaç formüllerini taşır. Bunlar muhtelif yazarlardan toplanmışlar ve farmasötik şekillerine veya farmakolojik etkilerine göre gruplandırılmışlardır. Her mürekkep ilaç için, içerdiği etkili maddeler, miktarları, yapılış şekli, etkileri, kullanılış yerleri ve alınacağı dozlar ayrı ayrı gösterilmiştir. Akra hazinlerde ilaçlar genellikle birleşik olmayan İlaçlar, tiryaklar, müshiller, lavmanlar, kurslar, müshil ve kabızlar, tozlar, şuruplar, merhemler, yağlar ve yakılar, fitiller, göz ilaçları, haplar, macunlar, çözeltiler, iksirler, panzehirler şeklinde bölümlere ayrılmışlardır.
Mürekkep ilaçlar, doğu ülkelerinde büyük bir öneme sahip olmuşlar ve hekimler, müfred ilaçların etkilerini kuvvetlendirmek, zayıflatmak ve tatlarını değiştirmek, etki sürelerini kısaltmak yahut uzatmak gibi maksatlarla muhtelif etkili maddeleri birbirleriyle karıştırıp içlerine de tat ve koku verici başka maddeler katmak suretiyle mürekkep ilaç yapma yoluna gitmişlerdir. Mürekkep ilaç formüllerini taşıyan akrabazinlerin kökeni olarak Galenus‘un ünlü eseri de Composiüone Medicamentorum kabul edilmektedir.