Hipokratist Sağlık Ansiklopedisi
İstanbul Kuduz Hastanesi, Sirkeci Demirkapı’daki Mekteb-i Tıbbiye-i Şahane içinde 1887 yılının Ocak ayında Darü’s-Saadet, Darü’l-Kelb Tedavihanesi ve Bakteriyoloji Ameliyathanesi adı ile kurulmuştur. Kuduz aşısının keşfinden üç yıl sonra, İstanbul’da kuduz aşısı üretilmeye başlanmıştır. İstanbul Kuduz Hastanesi, dünyanın üçüncü, Doğu ülkelerinin ise ilk kuduz hastalığı tedavi merkezi olmuştur.
İstanbul’da 1887 yılında İstanbul Kuduz Hastanesi, Darü’s-Saadet, Darü’l-Kelb Tedavihanesi ve Bakteriyoloji Ameliyathanesi, ilk kuduz enstitüsü olarak bu kurumun başına Alexander Zoeros Paşa getirilmiştir. İlk aşıyı 3 Haziran 1887 tarihinde uygulamış olan kurumun adı 1894 yılında Darü’l-Kelb Tedavihanesi olmuştur.
Osmanlı Devletinin 34. ve son padişahı II. Abdülhamid, kuduz aşısının keşfedilmesinden sonra 1886 yılında Mekteb-i Tıbbiye-i Askeriye-i Şâhâne’den müderris Alexander Zoeros Paşa başkanlığında, Yarbay Dr. Hüseyin Remzi Bey ve Yarbay Veteriner Hüsnü Bey‘den oluşan heyeti; eğitim için Paris’e Pasteur Enstitüsüne göndermiştir. Heyet, Paris’te altı ay kadar bir süre Pasteur Enstitüsü‘nde eğitim görüp yurda dönmesinden sonra bu ekip çalışmalara temel teşkil etmesi için kuduz mikrobu enjekte edilmiş bir kemik iliği ile geri dönmüştür.
1887 yılında Demirkapı’daki Mekteb-i Tıbbiye-i Şahane içinde kurulan Darü’l-Kelb Tedavihanesi, 1903 yılında Selimiye yakınlarına taşınmıştır. 1905 yılında kuduz tedavisi için Haydarpaşa’da Tazıcılar Ahırı karşısında bulunan binaya ek olarak bir yer kurulmasına karar verilmiştir. 1910 yılında ise Darü’l-Kelb Tedavihanesi Sultanahmet’te kiralanan bir konağa taşınmıştır. Darü’l-Kelb Tedavihanesi, işleyiş olarak Umur-ı Tıbbiye-i Mülkiye Nezareti’ne bütçe olarak ise Dahiliye Nezareti’ne bağlı olmuştur. Kurum, ilk yıllarda kuduz ve bakteriyoloji ile ilgilenmiş; İstanbul sularının tahlili ve veba gibi hastalıkların tetkikini yapmıştır.
İstanbul Kuduz Hastanesi, kuduz hastalığının tedavisi ve önlenmesiyle ilgili faaliyet gösteren kurumlar sadece insanların tedavisi ile ilgilenmemiş hastalığın bulaştığı hayvanlarla ilgili de önlemler alınmış ve araştırmalar yapmıştır.
